NASA, 100 milyon kilometre uzaklıktaki Bennu asteroidinden gelen ilk örnekleri sergiledi
Bilim insanları asteroit molozunun karbonun yanı sıra su tutucu kil mineralleri formunda su taşıdığını belirtti
NASA, geçtiğimiz ay uzaydan getirilen ilk asteroit örneklerini sergiledi. Şu ana kadar bir asteroitten dünyaya getirilen en büyük madde, siyah toz ve molozdan oluşuyor.
Bilim insanları yaklaşık 100 milyon kilometre uzaklıktaki Bennu adlı karbon açısından zengin asteroitten bir fincan dolusu örnek almayı bekliyordu ancak ne kadarının alındığından hala emin değiller.
Yetkililer, Houston’daki Johnson Uzay Merkezi’nde düzenlenen bir etkinlik sırasında belirsizliğin ana örneklem odasının henüz açılmamasından kaynaklandığını belirtti.
Arizona Üniversitesi’nden Dante Lauretta, “Çalışma yavaş ve titiz bir şekilde ilerliyor, ancak bilimsel bulgular başladı” ifadelerini kullandı.
NASA’nın Osiris-Rex uzay aracı, örnekleri üç yıl önce Bennu’nun yüzeyinden topladı ve geçen ay Dünya’ya yakın uçuşu sırasında bunları kapalı bir kapsül içinde yeryüzüne gönderdi.
Beklenen fincan dolusu örnek, Japonya’nın birkaç görevde topladığı çay kaşığı kadar örnekten çok daha fazlaydı.
Siyah toz ve parçacıkların iç numune odasının dış kenarına dağılmış durumda olduğunu belirten Lauretta, hala incelenecek “dünya dışı materyallerle dolu bir hazine sandığı” bulunduğunu söyledi.
Güneş sisteminin başlangıcından kalma korunmuş yapı taşları bilim insanları için paha biçilemez önemde.
Asteroit parçaları, uzay merkezindeki yeni bir laboratuvarda, yalnızca koruyucu giysiler giyen bilim adamlarının erişebildiği kilitli kapılar ardında tutuluyor.
Uzay üssündeki etkinlikte de örneklerin sadece fotoğrafları ve videoları sergilendi.
Lauretta ve diğer bilim insanları, asteroit molozunun karbonun yanı sıra su tutucu kil mineralleri formunda su taşıdığını belirtti.
“Suyun Dünya’ya bu şekilde ulaştığını düşünüyoruz” diyen Lauretta “Bennu’da gördüğümüze benzer mineraller 4 milyar ila 4,5 milyar yıl önce Dünya’ya inerek dünyamızı yaşanabilir hale getirdi,” ifadelerini kullandı.
Güneş sisteminin ve özellikle de Dünya’nın nasıl oluştuğunu öğrenmeye yardımcı olmak 1 milyar dolar bütçeli yedi yıllık misyonun temel nedenlerinden biriydi.
2020 yılında, Lauretta ve ekibi, uzay aracının malzemeyi toplamasından birkaç gün sonra numune kabının kapağının sıkışması nedeniyle örneklerin bir kısmını kaybetmişti.
Uzay aracı Bennu’dan çok fazla örnek topladığı için kapağın altına sıkışan küçük kayalar kapağın kapanmasını engelledi ve parçalar uzaya uçtu.
Bu yüzden bilim adamları neyin geri geldiğine dair kesin bir ölçüme sahip değildi.
24 Eylül’de Utah çölüne inmeden önce gelen maddenin 250 gram civarında olduğunu tahmin ediyorlardı. Gelecek iki hafta içinde konteyner açılana kadar da tam bilgiye sahip olmayacaklar.
Çarşamba günü sergilenen malzemenin çoğu, geri dönüş kapsülünün içine kapatılmadan önce, kapak açık kaldığında taşmıştı.
